دستگاه تشخیصی حین جراحی ( CDP ) توسط دانشمندان کشورمان بومی سازی و وارد مرحله ورود به بازار‌های جهانی شد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، برنامه گفتگوی ویژه خبری میزبان آقای پروفسور اکبری رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه شهید بهشتی ، آقای پروفسور عبدالاحد رئیس پژوهشکده الکترونیک سرطان دانشگاه تهران و آقای دکتر میری رئیس انستیتو سرطان مجتمع بیمارستانی امام خمینی بود تا در خصوص ابعاد مختلف « دستگاه تشخیص حین جراحی» که برای درمان و تشخیص سلول های سرطانی در مراکز درمانی استفاده می شود ، توضیحاتی ارائه دهند .

این دستگاه که توسط پرفسور عبدالاحد رئیس پژوهشکده الکترونیک سرطان دانشگاه تهران ساخته شد، برنده یکی از دوره‌های جایزه مصطفی بوده و توانسته است دستاورد‌های بسیاری برای ما کسب کند همچنین مقالات مختلفی هم در این حوزه منتشر و چاپ شده است و تأییدیه‌های مختلف را دریافت کرده و توانسته به فاز درمانی برسد.

پروفسور محمد عبدالاحد در خصوص فرآیند این دستگاه گفت : از دو منظر باید به تحولات پیشرفت‌های علمی و فناوری نگاه کرد یک منظر این است که یک دستاورد علمی برای اولین بار به دنیا معرفی می شود بحث دوم این است که بتوان آن دستاورد علمی را به کار گرفت و در خدمت بشریت قرار داد .
وی افزود : دستگاه های CDP بر پایه یک دستاورد بزرگ علمی بشر ساخته شده است که حدود 80 تا 90 سال پیش پروفسور واربِرگ برای اولین بار راجع به متابولیسم سلول های سالم و سرطانی صحبت کرد و گفت پدیده هایپوُکسیا و هایپُوکسیاگِلایکُلوسیز ، پدیده ای است که در آن سلول های سالم و سرطانی یک فرقی با همدیگر پیدا می کنند اصطلاحاً بدون نیاز به اکسیژن، قند را تبدیل به انرژی می کنند و یک سری محصولات فرعی این سلول ها را در محیط یا اینوایرُومِنت آن تومور ریلیز یا آزاد می کنند .
پروفسور محمد عبدالاحد گفت : ما از همین پدیده استفاده کردیم و با بررسی هایمان دریافتیم که در مرزهای تومور میزان آزادسازی این ماکرومولکول ها بسیار زیاد است و با کمک نانوتکنولوژی و الکترونیک، یک پروب و یک سنسور رییِل تایم یا زمان واقعی ساختیم که در اتاق عمل و حین جراحی در اختیار قرار می گیرد و می تواند به صورت زمان واقعی متوجه شود که میزان سطح این ماکرومولکول ها که به خاطر این پدیده دارد آزاد می شود چقدر است .
وی افزود : چندین سال با تیمی که زحمت کشیدند و در کنار ما بودند ، کارهای تِرایال های پیش بالینی، سلولی، حیوانی و بعد بالینی را انجام دادیم چه در حالتی که بافت ها از بدن خارج می شد ، چه وقتی که داخل بدن انجام می شد و خوشبختانه توانستیم برای اولین بار به یک کالیبراسیون بر پایه پاتولوژی از پاسخ های دستگاه سی.دی.پی برسیم و بعد از اَپرُوف شدن این قضیه تبدیل شد به دستگاهی که می تواند با کالیبراسیون پاتولوژی ، متوجه باقی ماندن زائده های احتمالی سرطان پستان داخل محقظه داخلی بعد از جراحی تومور باشد که بیش از 80 درصد عودها هم در سرطان پستان به خاطر این مورد اتفاق می افتد.